Woensdag 15
Gisterenavond in bed nog na liggen schudden…..was heftig. Vandaag vertrekken we met de 5 teams gezamenlijk over 80 km onverhard richting asfaltweg. We komen over een pad waar we 3 dode olifanten zien liggen…. Zou dat het werk van stropers geweest zijn? We weten het niet, het is ook niet prettig om de kadavers nauwkeuriger te gaan bekijken… (of de slagtanden er nog aanzitten). Deze onverharde weg is 100 keer beter dan gisteren, we kunnen goed door. Alleen….er gaat een lampje rood branden op ons dashboard…de accu. We rijden de laatste 200 km over asfalt met veel vrachtverkeer (grensverkeer Zimbabwe) naar Nata, waar we de volgende lodge hebben. Het is begin middag dus we hebben tijd om met het lampje aan de slag te gaan. Paul heeft telefonisch contact gehad met de garage in Eindhoven waar hij wat tips krijgt. Hij gaat hier in de buurt naar een garage waar ze de tips uitvoeren zonder resultaat helaas. Dus bellen we met PaulL. Hij gaat regelen dat we morgen in Maun naar een garage kunnen. Dat betekent dat we het plan volgens roadbook, rijden over zoutpannen verder zuidelijk, gaan overslaan. Ook hebben we een overnachting in Maun terwijl de andere teams elders overnachten. We wachten verdere instructies van PaulL af. Paul regelt via een technische man van de lodge dat de accu aan een oplader kan vannacht zodat we met iets meer stroomreserve Maun kunnen halen morgen.
Verder is de bumper van Roy recht geduwd, die was flink ontzet nadat we hem gisteren uit de toch te diepe rivier moesten trekken (als je wat down bent en je kijkt naar die bumper krijg je meteen goede zin, zo grappig). En een spatbord van Cees wordt met ducktape vastgezet nadat hij tegen een paaltje was geredden. Trouwens, Roy en Annelies hadden in Etosha weer de koppelingsproblemen waardoor zij nu een week een huurauto hebben en hun auto wordt gerepareerd, maar in deze huurauto zitten geen spanbanden, heeft andere kratten/bakken waardoor hun proviand helemaal door elkaar is geschud; alles schots en scheef, potjes open, mayo en yoghurt overal…..Ook de koelkast van Cees en Vera was aan de wandel gegaan in de auto; rotte appel, kapot yoghurt bakje…stinken, puinhoop. Veel opruimen en schoonmaken vanmiddag….
Onze proviand bak ziet er ook niet netjes uit hoor, maar wij hebben geen potjes oid, we zijn de enige zonder koelkastje in de auto. Dus voor ons een meer sobere lunch (=droge cracker of maaltijd reep, of muffin die ik van het ontbijt heb mee genomen) maar ook minder viezgheid…
En na een gezellige maaltijd met de groep gaan we om 21u naar onze hut.