Vandaag veel checkpoints waar we iedere keer door kunnen rijden; als ze ons aan zien komen gaat het touw al naar beneden of de boomtak omhoog. ‘s Avonds horen we dat de Majoor dat geregeld heeft. De Majoor van het leger gaat ons morgen begeleiden naar de grens met Nigeria.
We rijden vandaag langs kleine dorpjes over moeilijk begaanbare paden. Modderpaden waar ook wat vrachtwagens over heen moeten die vast komen te staan, en wij er weer langs proberen te komen….gaat goed.
Vriendelijke mensen, zwaaiende kindjes.
Van een Defender was de turbo slang kapot gegaan die door het serviceteam professorisch is gerepareerd (ducttape). Op de volgende rustdag zijn er wat wisselingen van mensen van enkele teams. Dan wordt vanuit Nederland een nieuwe turboslag meegenomen.
Er is geregeld dat er ‘s avonds een geldwisselaar bij het hotelletje komt. Deze jongens staan vaak bij grenzen en zijn heel opdringerig maar nu is de man welkom. (om te tanken moeten we cash kunnen betalen, er is voorlopig geen ATM, flappentapper). Maar ver komen we niet; hij heeft omgerekend in totaal €25.- bij zich voor de hele groep…..
Vanavond slapen we in een onderkomen, het is schoon, maar oud en versleten.
Roadbook over vandaag: Een korte etappe als we het hebben over kilometers, maar de laatste 140 zijn zwaar. Reken voor deze laatste 140 kilometer 5 uur. Aangekomen in Banyo zijn wij te gast bij Esso. Een jonge kerel die een zeer eenvoudig onderkomen runt. Maar realiseer je dat dit voor de mensen hier een grote luxe is. De kamertjes zijn redelijk schoon en iedere kamer heeft een eigen toilet. De douche is er wel, maar of die aangesloten is staat in de sterren geschreven.
Eten doen we gezamenlijk. De organisatie zal samen met de “kok” van het hotel een diner voorbereiden. We zijn op het platteland van Afrika, authentieker wordt het niet!