Na ontbijt eerst naar de ATM, flappen tappen, dat kan hier ook. Wel zien we veel rijen bij de pinautomaat omdat het payday is geweest. Van heterotrophs hebben we een ATM doorgekregen waar het wat rustiger is. Dan tanken, we betalen hier voor diesel 30 cent per liter!
Al snel zijn we bij de Lebapas; van 2000m hoogte rijden we naar zeeniveau en richting kust.
(Grondstoffen Angola: diamant en olie)
We rijden door Paar honderd kilometer woestijn, onbewoond met uitzondering van af en toe een tentje/hutje. In het woestijnlandschap treffen we aan de kustlijn wat oases en kleine dorpjes. Er wordt wat landbouw gevoerd (alles handmatig, geen machine gezien) en naast hutjes zien we ook leuke gekleurde huisjes.
We denken wel dat de armoede in Angola hoger is dan we eerder hebben gezien; we zien weinig tot geen personen auto’s, mensen hebben geen mobieltjes in de hand, geen antennes, geen satelliet schotels. Wel zijn de wegen op 80 km onverhard voorzien van mooi asfalt.
Veel mensen dragen nog traditionele kledij, vrouwen ook zonder bovenkleding.
Dat is overigens weer weg in de grote steden; ook daar meer auto’s veel brommers, telefoontjes.
Tijdens de rit horen we een oproep via het bakkie, het is voor ons niet te verstaan en later blijkt een team van ons van de route te hebben afgeweken en vast tebzitten op het strand. Zij hebben moeten wachten op het service team om losgetrokken te worden.
We slapen in een hotel aan het strand. We zien geen boot aan de horizon, trouwens ook geen vliegtuig in de lucht…. Paul is even in zee geweest, ik probeer met WiFi aan de blog te werken…zonder resultaat, geen sterke WiFi helaas