Al in de ochtendschemering begint de groep wakker te worden en zijn we opnieuw in afwachting van nieuws. De hekken gaan open en al snel komt het heen en weer gaan van locals en vrachtwagens op gang. Een gedeelte van de groep wil die doorgang blokkeren om zo onze doorgang af te dwingen maar al snel gaat dat plan niet door; harde boter smeert namelijk niet zo makkelijk. Opeens krijgen we om 6.30u groen licht van Thom; we mogen de poort door om aan de kant van Ivoorkust de douaneprocedure af te ronden! Joepie! Iedereen blij! En wat blijkt: een verandering van douane team, nieuwe shift…..en deze man vindt de permissie waar we gisterenavond Ministerie en Interpol en Buitenlandse Zaken voor moesten inschakelen niet nodig, dus !!!!!!!!! Zo willekeurig gaat dat dus…….om 8 u rijden we Ivoorkust in. Vandaag zou de route naar Man rijden, maar omdat we in Niemandsland geslapen gaat er wat veranderen; eerst gaan we bijtanken in het hotel in Abidjan. Heerlijke douche en een goede middagdut. Briefing:
*De dag van morgen*
Ik wil jullie allereerst hartelijk bedanken voor al het geduld dat jullie hebben opgebracht. Uiteindelijk zijn we met exact dezelfde papieren de grens over gekomen als dat we al hadden, maar de nieuwe shift deze ochtend had een andere kijk dan de shift van gisteren. Uiteindelijk heeft de ambassadeur van Ivoorkust in Zuid-Afrika ook gebeld, maar toen waren we het hek al door. Procedures zijn zo veranderlijk als de rivier zullen we maar zeggen.
*Overwegingen om tijd in te halen*
We hebben een dag verloren, die dag moeten we hoe dan ook in halen. Er zijn een aantal ideeën de revue gepasseerd. Meteen doorrijden vanaf de grens viel al snel af. Een tweede mogelijkheid was om de rustdag in Dakar te schrappen. Maar omdat wij voor Dakar een monsteretappe hebben vind ik niet dat we dat onszelf kunnen aandoen. Sterker nog, het zou betekenen dat we geen rustdag hebben tot aan Marrakech.
*Beslissing: de drietrapsrakket.*
Uiteindelijk is de beslissing gevallen op de komende dagen doorrijden. Dan is dat gewacht van gisteren maar gelijk uit ons systeem. We rijden in drie etappes naar Dakar, een drietrapsraket van drie lange dagen. Morgen slaan we ons middelmatige hotel in Man over, en rijden we meteen de grens met Guinee over. Daar zetten Paul, Michelle en Speedy een kamp op. We hebben genoeg tenten, stretchers, slaapzakken en matjes om iedereen dit keer voldoende nachtrust te bieden. We rijden een andere route dan voorgenomen, over de snelweg langs de hoofdstad Yamoussoukro en daarna richting Man. Onder Man slaan we linksaf richting de grens met Guinee. Net na de grens is het kamp. De exacte locatie wordt morgen bekend gemaakt. Reken op 700 kilometer morgen.
Tijdens de inspectietrip hebben we exact hetzelfde gedaan. Al hebben we toen niet de snelweg genomen en zijn we veel tijd verloren bij de hotelinspecties in Man. Voor het donker kwamen we toen op onze kampeerplek aan. Om voor het donker aan te komen moeten we vroeg vertrekken, het ontbijt is vanaf 5:30. Stap in ieder geval om 7:00 in de auto.
*De grens*
De grensovergang ging de vorige keer super snel, wij horen van Speedy, Michelle en Paul wat de situatie aan de grens is. Er wordt morgen in het kamp gekookt. We hebben bier, maar niet genoeg om iedereen de hele avond van te voorzien. Wil je meer, stop dan onderweg bij een winkeltje. Gisteren was het lang wachten, de komende dagen wordt doorzettingsvermogen van jullie verwacht. Aldus Thom.
We hebben lekker gegeten en on 21u in bed