Het is vanmorgen 170 km naar de grens en we hoeven pas te gaan rijden als we een seintje van Thom krijgen; hij was vanmorgen om 6u aan de grens om de voorbereidingen te treffen. Dat gebeurt om 8.15u en we komen om 10.30u aan bij grens. Samen met Thom en Hernan regelen we paspoort en carnet Ghana uit. Om 14u staan we in colonne naar de brug, de grens naar Ivoorkust. Om 18u staan we er nog…. Thom geeft af en toe over het bakkie wat info over de stand van zaken. Of het gaat van mond tot mond langs de auto’s. Er schijnt nu een verzoek tot autorisatie bij het ministerie van veiligheid te liggen….. en de organisatie heeft een extra simkaart gekocht om de gegevensoverdracht via internet te versnellen in het kantoortje. Bij de inspectiereis waren de papieren die Thom nu heeft goed om de grens over te gaan, nu vindt de beambte van niet en moeten we dus wachten op een telefoontje van het ministerie met goedkeuring. Ondertussen schemert het en hordes vleermuizen vliegen over.
Het is 20.45 u en we staan nog steeds met alle teams stil voor de grens. Er is inmiddels via Thom en Hernan contact met de ambassade en Interpol. De grens is dicht, alleen de auto van Thom staat aan de kant van Ivoorkust,vanachter een metalen poort met prikkeldraad spreekt hij ons toe. Alle handelaars die drinken en eten verkopen zijn weg, geen locals die de grens over gaan, alleen wij staan er. Gaan we terug naar Ghana om te slapen? Mag dat zonder visum? Blijven we staan en in de auto slapen?
Ja, we zijn allemaal op de brug gebleven. Degenen die een daktent hebben zetten m op, de organisatie zet nog een paar tentjes op, de rest (wij) slapen in de auto, voor zo goed als het kan.