We zijn nog niet thuis, maar dit is het laatste verslag van deze reis….Wat een reis zeg, allemaal zijn we het eens, van alle Challenges was dit de moeilijkste en de heftigste. Wat zijn we blij en dankbaar dat alles goed is gegaan, geen ongelukken, geen grote ongemakken. Tijdens de reis waren er verschillende momenten dat we ons bedreigd voelden, of onbeholpen, niet wetende uit een vervelende situatie te komen. Op die momenten weet je niet hoe het gaat aflopen, en achteraf kunnen we gelukkig zeggen dat alles goed is gegaan.
Nog wat hap-snap:
Al 4 weken branden er meerdere waarschuwingslampjes op ons dashboard en gaat er iedere 10 minuten Ploing geluid..
De treeplanken zijn aan beide kanten weggedrukt, spatbord wordt met plakband op zijn plaats gehouden.
Tijdens een rit af en toe internet aanzetten om berichten van de organisatie te ontvangen; soms over de route, politie posten, of een nieuw waypoint omdat het hotel niet meer bestaat…
Helaas geen papegaaien gezien.
Km stand: 19000 km gereden!
1 team is 5 dagen voor de finish gestrand, auto kapot; auto wordt gerepatrieerd en zij vliegen naar huis.
Eenmaal in Spanje werden meerdere auto’s achtergelaten met mankementen om ook gerepatrieerd te worden, men vond het niet verantwoord verder te rijden.
We horen van meerdere teams dat de heftige rit ook invloed had op de relatie, af en toe moest er flink stoom af worden geblazen, heel herkenbaar, we kunnen elkaar steunen en we kunnen er nu om lachen, ook dat hoort er bij.
En de eerste ochtend als ik thuis wakker word zal mijn eerste gedachte zijn: “waar is hier de wc? Oh jaaaa we zijn thuis!!!!!”